Na jarenlang peinzen, twijfelen is het moment nu eindelijk daar. Ik kan met trots zeggen dat ik mijn eerste boek heb uitgegeven. Het is moeilijk om in woorden te beschrijven wat dit voor mij betekend. Het voelt voor mij alsof ik voor het eerst het podium betreedt en een kant van mijzelf kan laten zien die voor vele onbekend is.
Vandaag is dan ook het moment dat ik mijzelf een schrijver noem. Voorheen was ik hier toch voorzichtig mee. Eerst moest ik mijzelf overtuigen dat ik überhaupt goed genoeg was. Ik stuurde mijn werk naar redacteuren. Het document kwam terug vol met rode strepen en kritische vragen. Ik zou liegen als ik zeg dat het geen pijn deed. Maar het waren punten waar ik aan kon werken en langzaam kreeg ik steeds meer zelfvertrouwen.
Dit vertaald zich niet alleen in het schrijven, maar ook in mijzelf. Ik heb besloten om alles in eigen beheer te doen. Alle onderdelen waar ik een professional nodig had, heb ik ingehuurd. Mijn vader werkt al 30 jaar voor Xerox en heeft de eerste oplage geproduceerd. Hij is er erg trots op en ik ben blij dat ik iedereen erbij kan betrekken. Het had natuurlijk makkelijker geweest, als ik dit via een uitgever kon doen. Maar ik had dit proces niet uit handen willen geven. De eerste schetst van mijn cover of een soundtrack produceren met artiest Romay van den Heuvel, waar ik heel trots op ben. Ze heeft mijn boek in twee dagen gelezen en schreef daarna het nummer: Hope.
Verder wil ik iedereen bedanken die gelooft in dit project. Zonder jullie was ik nooit zo ver gekomen. Ik hoop dat jullie net zo veel plezier hebben als ik met het boek. Ik wil dan ook van iedereen weten hoe je het ervaart, aarzel niet om mij hierover te benaderen. Klik hier voor meer informatie of als je Nucleaire Winter wil aanschaffen.
